Je moet geluk hebben, om hond- of katachtigen te zien. Iedere keer weer stokt mijn adem weer als dat lukt, als ik ‘cats’ of ‘dogs’ zie. Door een troep wilde honden die van een verscheurde impala eten of als een alfa-leeuw ligt te rusten, wordt ik stil, ben ik geïmponeerd. Maar ook als ik spelende jonge hyena’s zie of een leeuwin die op weg gaat om te jagen gebeurt er iets. Het zijn ontzagwekkende dieren.
Ontmoetingen met een luipaard zijn spaarzaam. Het is een prachtig dier met een vast territorium, dat hij tegen soortgenoten verdedigt. Voor mij lijkt een luipaard altijd een beetje onnatuurlijk of kunstmatig met een zeldzaam mooie getekende vacht. Ook deze twee exemplaren liepen rond met hun zo gebruikelijke zelfverzekerde tred. Altijd waakzaam, maar met een blik van ‘de wereld is van mij’. Dat is ook zo. Ik voel mij te gast en blij dat je me een blik gunt… en een foto.
