Daar sta je dan, als vegetariër, voor de deur in een nomadendorpje. Nu is het woord ‘dorpje’ misschien wat overdreven voor de boma waar de Masaï wonen, bovendien hadden de meeste huisjes geen deur. Een verzameling kleine huisjes met een schutting van doorntakken er omheen, om de wilde dieren op afstand te houden, dat is het. Binnen de omheining staan hun huizen en is een plek voor het vee. De huizen zijn gemaakt van gevlochten takken, waarvan de gaten zijn opgevuld met mest en modder. De Masaï is een nomadenstam, ze kennen geen grenzen. Het zijn vrije mensen, dicht bij de natuur. Een van de eerste dingen die ik hoor (en wat ik me als vegetariër bijna niet voor kan stellen) is dat de Masaï bijna alleen maar vlees eten. Het vlees van koeien, geiten en schapen welteverstaan. Ze eten geen wilde dieren en ook geen vis of kip. De Masaï zien er prachtig uit met hun doeken en versieringen. Ze dragen een of twee doeken (shuka) als kleding, geknoopt over hun schouders en soms om de taille een riem. De (meestal rode doek) die ze over hun schouders dragen wordt kanga genoemd en dient overdag als bescherming tegen de zon en ‘s ochtends en ‘s avonds tegen de kou. De kleur rood voor hun kleding is om het leven en bloed te symboliseren. Bovendien zou rood wilde dieren afschrikken.
De Masaï houden erg van versieringen. Zowel mannen als vrouwen dragen oorbellen in hun oorlel en aan de bovenkant van hun oor. Vaak rekken ze hun oorlellen uit door gewichten aan de oorbellen te hangen. De Masaï dragen veel kettingen, die gemaakt zijn van kleine kraaltjes waarvan de kleur een bepaalde betekenis heeft. Zo kun je bijvoorbeeld aan de sieraden te zien of iemand getrouwd is, ook dragen ze mooie armbanden en enkelbandjes.
