De aankomst in Mozambique was een aankomst in Maputo. In Maputo, de hoofdstad van Mozambique wonen ongeveer 1 miljoen mensen. Het een grote havenstad met veel beschadigde straten. Ook een stad met heel veel spannende plekken waar fotogenieke mensen rondscharrelen, mensen die er thuishoren. Sommige van de prachtige historische gebouwen zijn nog steeds zeer beschadigd, maar je kunt zien hoe mooi het ooit was. Hoe mooi het ook weer kan worden. Deze stad heette in de tijd dat Mozambique nog bij Portugal hoorde Lourenço Marques, naar een Portugese ontdekkingsreiziger. Rond 1950 woonden er nog maar ongeveer 70.000 mensen en was het een mondaine en belangrijke havenstad. Tijdens de 16 jaar durende burgeroorlog is de stad in ernstig verval geraakt. Er wordt met de steun van westerse landen flink aan wederopbouw gewerkt, maar er is nog veel te doen.
In het centrum van Maputo zijn restaurants, bars, discotheken en wat terrasjes. Ook zijn er discotheken en clubs, vaak met een show, die moeten doorgaan voor een nachtclub. Net als in veel havensteden. Op de steden na is Mozambique een dunbevolkt land. Mozambique, in het Portugees Moçambique en officieel de Republiek Mozambique, ligt in het zuidoosten van Afrika. Het grenst aan Tanzania, Malawi, Zambia, Zimbabwe, Zuid-Afrika, Swaziland en aan de Indische Oceaan. De kust is 2655 km lang. Het land is bijna 20 keer zo groot als Nederland, het heeft ruim 20 miljoen inwoners.
De sociale situatie is ronduit zorgelijk. Mozambique staat op plaats 209 van de Index Mundi, waarin 226 landen zijn opgenomen. Armoede en alles wat daar helaas bij hoort is er. Onvoldoende voeding, ziekten zoals malaria en tuberculose, een HIV/Aids probleem heeft een lage levensverwachting van gemiddeld 40 jaar tot gevolg. Slechts een deel van de bevolking heeft toegang tot veilig drinkwater en tot sanitaire voorzieningen. De terrorisme dreiging, in Mozambique is code rood van kracht, is me volledig ontgaan.
De grootste opgave tijdens de reis, buiten de steden, was het vinden van een plek om te goed kunnen overnachten. Een bed vinden was nog te doen, maar een schoon bed, stromend water, een fatsoenlijk toilet en een breakfast zat er niet in… Maar deze details vielen geheel in het niet bij de problemen van veel mensen van Mozambique die dagelijks hun kostje bij elkaar moeten scharrelen.
Terrorisme dreiging in Mozambique: code rood (kennelijk).